Lek na celiakię – fantastyczny przełom!

Knut E. A. Lundin jest jednym z głównych autorów badania CEC-3/CEL (hamowanie transglutaminazy tkankowej w celiakii – Szpital Uniwersytecki w Oslo) nad  „lekiem na celiakię”, które zostało opublikowane w prestiżowym New England Journal of Medicine. Badanie to jest europejskim projektem sponsorowanym przez dr Falk Pharma i przyniosło bardzo dobre wyniki (02.07.2021).

Uważam to za niezwykle ważny krok w kierunku stworzenia leku, który może pomóc w leczeniu celiakii – mówi prof. Knut E. A. Lundin z Norweskiego Stowarzyszenia Norsk cøliakiforening.

Jedynym dostępnym obecnie sposobem leczenia celiakii jest unikanie glutenu przez resztę życia.

Ludvig M. Sollid i Knut E. A. Lundin badali celiakię od lat 80. XX wieku.

Badanie

W badaniu wzięło udział 160 pacjentów z celiakią z kilku krajów europejskich, a około. 40 z nich to Norwegowie, mówi Lundin. Profesor Øistein Hovde z Sykehuset Innlandet Gjøvik i profesor Jørgen Jahnsen z Ahus również brali w nim udział.

Dotyczy to badania klinicznego, w którym testowany jest lek hamujący enzym transglutaminazę. Wcześniejsze badania wykazały, że ten enzym ma kluczowe znaczenie dla procesu chorobowego. Enzym ten zmienia gluten po wejściu do jelita.

Wszyscy uczestnicy wykonali najpierw badanie gastroskopii. To właśnie wysokość kosmków jelitowych była miarą, z której badacze korzystali, aby sprawdzić, który lek działa najlepiej.

Eksperyment na myszach

Niemiecka grupa badawcza pracowała nad stworzeniem inhibitora enzymu transglutaminazy i to właśnie ten inhibitor został przetestowany w formie tabletek. Przeprowadzono kilka eksperymentów na myszach, u których usunięto gen transglutaminazy, i są one tak samo zdrowe. Nie wydaje się więc, by było coś niebezpiecznego w usuwaniu tego enzymu, mówi Lundin.

„Ta tabletka działa”

Uczestnicy badania przez sześć tygodni codziennie spożywali biszkopt zawierający 3 gramy glutenu. 30 minut przed zjedzeniem ciastka z glutenem przyjmowali tabletkę. Tabletka była dostępna w czterech wariantach: jedna tabletka o niskiej dawce (10 mg), tabletka o średniej dawce (50 mg), tabletka o wysokiej dawce (100 mg) i jedna tabletka placebo (bez efektu).

Uczestnicy nie wiedzieli, jaką tabletkę przyjmują. „Najważniejszym odkryciem jest to, że ci, którzy otrzymali tabletkę o dużej dawce 100 mg, doświadczyli prawie 100% ochrony przed uszkodzeniem błony śluzowej dwunastnicy. Wyniki te są istotne statystycznie. ,,Ten lek działa”, mówi Lundin. Wśród pacjentów, którzy otrzymali tabletkę 50 mg, nieco większa liczba doświadczyła zmian w jelitach. Ci, którzy otrzymali najniższą dawkę, mieli prawie takie same wyniki, jak ci, którzy otrzymali tabletkę placebo. W badanej grupie były również osoby, które nie doświadczyły zmian w jelitach. Według profesora to bardzo powszechne. U niektórych pacjentów zmiany w kosmkach jelitowych następują od razu, podczas gdy innym zajmuje to ponad sześć tygodni. Gdyby badanie trwało trzy miesiące i do pół roku, zdecydowana większość pacjentów miałaby zmiany w kosmkach jelitowych.
Jednak Lundin zwraca uwagę, że ci, którzy mają silne objawy celiakii, rzadko zgłaszają się do udziału w takich badaniach. Dlatego nie wie, jakie byłyby wyniki, gdyby tabletka została przetestowana na najbardziej dotkniętym chorobą trzewną.

Naukowcy kontynuują teraz badania nad tabletką, podając ją osobom z celiakią, które starają się utrzymać dietę bezglutenową, ale nadal doświadczają objawów. Badanie odbywa się w wielu krajach europejskich z udziałem 400 uczestników. Naukowcy szacują, że przed wprowadzeniem tego leku na rynek prawdopodobnie potrzebne jest również badanie fazy 3. Głównym celem tego badania jest ocena skuteczności leku ZED1227 w poprawie stanu błon śluzowych dwunastnicy oraz w łagodzeniu objawów celiakii u osób, które mają celiakię i nadal odczuwają objawy, pomimo diety bezglutenowej (Zapisy: badanie). Badanie jest otwarte od 05.07.2022 do 05.07.2024.

– Musimy testować leki pod kątem bezpieczeństwa i skuteczności. I nie ma innego sposobu na zrobienie tego niż testowanie na pacjentach, a to wymaga czasu, mówi Lundin. Profesor  jest niezwykle optymistyczny. Nie chce sugerować harmonogramu, kiedy tabletka stanie się dostępna jako lek na celiakię.

– To ogromny przełom! Ta tabletka nie rozkłada glutenu, ale hamuje zmianę glutenu, która wyzwala odpowiedź immunologiczną.

Lundin zakłada, że tabletkę będzie można przyjmować na różne sposoby:

• Może być stosowana profilaktycznie lub leczniczo.
• Może to być również stosowana, jeśli jedyną dostępną alternatywą jest spożywanie żywności zawierającej gluten. Pacjent może brać pigułkę 2-3 razy dziennie i być na normalnej diecie.

Blisko 30 różnych firm farmaceutycznych intensywnie pracuje nad opracowaniem leku lub szczepionki na celiakię.

Literatura u autorki. Wioleta Zysk

(Kopiowanie tej treści jest zapisywane, dlatego zawsze podaj źródło)

Moja książka: https://wioletazysk.pl/kategoria-produktu/ksiazki/